Tahir Özakkaş: Değerli arkadaşlar, hepiniz hoş geldiniz. Bugün yine insan psikolojisinin, insan ruhunun, insan kimliğin ve kişiliğinin bir boyutunu sizlerle beraber tanımaya, (sizlere) anlatmaya, göstermeye çalışacağım. Duyurularda gördüğünüz gibi, iç odaklı ve dış odaklı insan tipini, kendi olmak veya kendin olmak (kavramını), yaşamı kimin belirlediği üzerine odaklanan bir bakış tarzından, bir yelpazeden kimliğimizi ve kişiliğimizi irdelemeye çalışacağım.
Kimler var, kimler yok diye bakıyorum. Evet, arkadaşlar hoşgeldiniz. Böyle aylık sohbetlerimizi son aylarda kişilik yapılarıyla ilgili olarak yaptık. Herhalde bu ay, son kişilik örüntüleri olan son kişilik örüntülerinden diyebiliriz. Bizim toplumumuzda sıkça görülen, karşılaştığımız, bizzat kendisi olduğumuz iki kişilik örüntülenmesini daha yakından tanıyacağız, göreceğiz.
Böyle bahar gibi bir günde bu salona gelip beni dinlemek için buraya geldiğiniz için hepinize tekrar teşekkür ederim. Tabi bahsedeceğim konu içerik itibariyle çok geniş. Dolayısıyla bir saat gibi bir sürenin içine yerleştirilmesi oldukça zor. Ama ana hatlarıyla bu konuyu yerleştirip anlatmaya çalışacağım.Biraz daha tartışmaya vakit bırakmak açısından anlatım kısmını kısa keseceğim.Sizlerden alacağım bilgiler perspektifinde de genişletmeye çalışacağım.
Evet, arkadaşlar hepiniz hoş geldiniz. İlk defa gelen arkadaşlar var mı aramızda? Bir el kaldırsınlar. Tesadüfî gelenler bir el kaldırabilir mi? Şuradan geçerken uğradım, diyenler. Bir kişi. Varoluşçuluk için gelenler. El kaldırabilir mi? Konuyla ilintili olarak. Benim için gelen var mı? Bu daha güzel. Evet, bu ay ki konumuzu varoluşculuk olarak seçtim. Bir tarafı çok kolay, bir tarafı çok zor bir konu.
Ben psikiyatrist Doktor Tahir ÖZAKKAŞ. Tabii bu adam nerden geldi neyin nesi. Kısa biraz özgeçmişimden bahsedeyim. Ben tıp doktoruyum, psikiyatrist olarak çalışıyorum. Psikiyatrinin daha çok psikoterapi kısmıyla ilgiliyim. Onun dışında lisans eğitimimde siyasal bilgiler fakültesi kamu yönetiminde çalışmam oldu. Ayrıca halk sağlığı anabilim kürsüsünde doktoram var. Yayınlanmış on üç- on dört tane kitabım mevcut.
Programdır. Peki bu programı yürütürken dayanakları nedir? Efsaneler mi? Mitler mi? Yoksa bir takım bilimsel gerçekliğin üstüne oturmuş yapılar mıdır? Bir ayağıyla psikoterapinin bu tarafını konuşurken diğer ayağıyla psikoterapi dünyada yüz yıldır, bizde de yirmi yıldır fark edilen ve kullanılan bir yöntemdir. Ama insanların problemleri insanlık tarihi kadar eskidir.
Efendim hepiniz hoş geldiniz. Geçen seferki gruptan kimler var diye bakıyorum ama bugün biraz daha yeniyiz herhalde. Geçen toplantılara katılanlar varsa bir el kaldırabilir mi? Evet müşterilerimizin çoğunu kaybetmişiz, bugün biraz daha performans göstermemiz gerekecek. Evet, yeni gelen arkadaşlar için hem bir tanışma, hem bir muhabbet, hem bir bilgilendirme bağlamında bir şeyler söylemeye çalışacağım.
Evet, arkadaşlar hoşgeldiniz bu güzel bahar gününde beni dinleme lütfunda bulundunuz, hepinize teşekkür ederim. Evet, konumuz “biraz ilginç”, beyin yıkama. Biraz oradan, biraz buradan konuşacağım. Ne konuşacağımı da bilmiyorum, önümde bir yol haritam var ama buna ne kadar sadık kalırım.
Gelişim evrelerinden yola çıkarsak narsisizmi biraz daha farklı yorumlarlar. Bunların başında narsisizm üzerine çok yoğun çalışan Kohut geliyor. Kendilik psikolojisin kurucusu Kernberg geliyor ve Masterson geliyor. Bunların detayına girmeyeceğim ama bunlar şöyle bir iddiada bulunuyorlar. Diyorlar ki; insan iki türlü bir yol izler. 1- Normal gelişim seyri, normal kendini seven insan olması gereken narsistik yapı, narsis çekirdek.
Bu biyolojik yapının ahenkli bir şekilde varlığını sürdürebilmesi, büyüyebilmesi için uygun bir çevrede yaşamını sürdürmesi gerekir. Onun içerisinde açmaya hazır bir takım goncalar, güller var. Bu gonca ve güller ruhsal yapımızın ana komponentleri. Bu yapılar belirli bir ortamda bir uyarıya muhatap olursa açılıyorlar, gül halini alıyorlar. Uyarıya muhatap olmazlarsa sönüp kalıyorlar.