Sevilen birinin ölümüne gösterilen tepki klinik ilgi odağı olduğunda bu kategori kullanılabilir. Bazı yas tutan bireyler kaba tepkilerinin bir parçası olarak Majör Depresif Epizoda özgü semptomlar sergiler (örn. üzüntü ve uykusuzluk, iştahsızlık ve kilo kaybı gibi eşlik eden semptomlar). yas tutan kişi depresif duygudurumu “olağan” kabul eder, ancak insomnia ya da anoreksiya gibi eşlik eden semptomlardan kurtulmak için profosyenel yardım arayışında olabilir. “Olağan”yasın süresi ve dışavurumu değişik kültürel gruplar arasında oldukça değişkenlik gösterir. Semptomlar kayıptan sonra 2 ay sürmedikçe genellikle Majör Depresif Bozukluk tanısı konmaz. Ancak “olağan” bir yas tepkisine özgü belirli bir takım semptomların varlığı yasın Majör Depresif Epizoddan ayırt edilmesine yardımcı olabilir. Bunlar arasında, 1) sağkalanın ölüm sırasında yaptığı ya da yapmadığı eylemlerin dışında kalan şeyler için duyduğu suçluluk; 2) sağkalanın, ölmüş olsaydı daha iyi olurdu ya da keşke ölenle birlikte ölseydi duygularının dışında kalan ölüm düşünceleri; 3)değrsizlik düşünceleriyle hastalık düşüncesinde uğraşıp durma; 4) belirgin psikomotor retardasyon; 5) işlevsellikte uzun süreli ve belirgin bozulma olması ve 6) ölmüş olan kişinin sesini duyuyor olma düşüncesi ya da gelip geçici olarak görüntüsünü gönme dışında kalan halüsinatuar yaşantılar vardır.

There are no comments yet.

Leave a Comment

Your email address will not be published. Required fields are marked (*).

You may use these HTML tags and attributes: <a href="" title=""> <abbr title=""> <acronym title=""> <b> <blockquote cite=""> <cite> <code> <del datetime=""> <em> <i> <q cite=""> <s> <strike> <strong>